Achter het woord ‘Evangelie’ uit het Nieuwe Testament staat het Griekse woord ‘euangelion’. Het is samengesteld uit het voorvoegsel voor ‘goed’ of ‘blij’ en de stam van het woord ‘boodschap’ of ‘bericht’. Anders gezegd: Evangelie betekent ‘blijde boodschap’.
De vraag is nu wat het goede en blijde aan het Evangelie is. Het is daarbij belangrijk om te zien dat het in het Evangelie op de eerste plaats om een Persoon gaat, Jezus Christus.
Een geheel nieuwe betekenis van het Evangelie
Veel mensen, zelfs de trouwe volgelingen van Jezus, geloofden dat Jezus een ‘politiek evangelie’ zou preken, de bevrijding van de Romeinse bezetters.
Maar Jezus verkondigde geen politieke overwinningsboodschap en ook geen puur privé evangelie. Hij verkondigde boete en bekering:
“De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen; bekeer u en geloof het Evangelie.” (Markus 1:15)
Jezus sprak erover dat het ‘Koninkrijk van God’ nabijgekomen is en dat er iets vervuld werd waarop de passende reactie bekering en geloof in het Evangelie is.
Waarover heeft Jezus het hier? De apostel Paulus schrijft een hele brief om een uitvoerig antwoord te geven op deze vraag: de Brief aan de Romeinen.
Het Evangelie van Jezus Christus
Paulus begint zijn meest beroemde brief met de woorden:
“Van Paulus [aan de gemeente in Rome], dienaar van Christus Jezus, geroepen tot apostel en uitgekozen om het Evangelie van God te verkondigen, dat al bij monde van zijn profeten in de Heilige Geschriften is beloofd: het Evangelie over zijn Zoon.” (Romeinen 1:1-3).
Paulus licht hier toe dat deze boodschap van Jezus in principe niets nieuws is, omdat ze in het verleden al door God werd aangekondigd in de Heilige Schrift. Letterlijk spreekt de apostel hier van de ‘Heilige Geschriften’ in het meervoud, waarmee hij de teksten van het Oude Testament bedoelt.
Dit inzicht, dat het Oude Testament over Jezus spreekt, zien we niet alleen bij Paulus, maar ook bij Jezus zelf.
Aan het einde van het Lukas-Evangelie lezen wij hoe Jezus zijn volgelingen informeert:
“Daarna verklaarde Hij hun wat er in al de Schriften over Hem geschreven stond, en Hij begon bij Mozes en de Profeten. … Hij zei tegen hen: ‘Toen Ik nog bij jullie was, heb Ik tegen jullie gezegd dat alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over Mij geschreven staat in vervulling moest gaan.’ Daarop maakte Hij hun verstand ontvankelijk voor het begrijpen van de Schriften. Hij zei tegen hen: ‘Er staat geschreven dat de Messias zal lijden en sterven, maar dat Hij op de derde dag zal opstaan uit de dood, en dat in Zijn naam alle volken opgeroepen zullen worden om tot inkeer te komen, opdat hun zonden worden vergeven” (Lukas 24:27; 44-47).
Jezus licht hier heel concreet toe wat er in het Oude Testament al werd aangekondigd en nu door Zijn komst vervuld werd. Hier wordt duidelijk dat er aan het Evangelie (de blijde boodschap) iets negatiefs voorafgaat.
Het Evangelie is een boodschap aan alle mensen.
In Zijn verklaring van het Evangelie begint Paulus in de Brief aan de Romeinen met het principiële probleem van de gehele mensheid: de vervreemding van God:
“Vanuit de hemel openbaart Gods toorn zich over al het kwaad en onrecht van hen die met hun onrechtvaardigheid de waarheid geweld aandoen. Want wat een mens over God kan weten is hun bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt. Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in Zijn werken: Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is dus niets waardoor zij te verontschuldigen zijn. Want hoewel ze God kennen, hebben ze Hem niet de eer en de dank gebracht die Hem toekomen. Hun overpeinzingen zijn volkomen zinloos en hun onverstandig hart is verduisterd” (Romeinen 1:18-21).
Op de eerste pagina’s van de Bijbel lezen we hoe God de mens heeft geschapen tot Zijn eer en hem plaatste in een wereld vol vreugde. Maar de mens wilde zijn eigen heer zijn en zich niet ondergeschikt maken aan Gods autoriteit. Hij overtrad Gods gebod en viel van God af. Deze afkeer van God en de gevolgen ervan noemt de Bijbel zonde. En toen Adam, de eerste mens, als hoofd en plaatsvervanger van de hele mensheid, met God brak, bezegelde hij daarmee het lot van alle volgende generaties. Paulus beschrijft het in Romeinen 5 zo:
“Daarom, zoals door één mens de zonde in de wereld is gekomen en door de zonde de dood, en de dood voor ieder mens is gekomen omdat ieder mens heeft gezondigd” (Romeinen 5:12).
De gevolgen hiervan beleven we elke dag, iedereen over de hele wereld. Deze wereld is weliswaar nog steeds Gods wereld. Daarom zijn er nog zoveel dingen waar wij ons over kunnen verheugen en waarvoor we dankbaar zouden moeten zijn. Maar al het goede in deze wereld wordt overschaduwd door de vloek van de zonde en niets kan zich onttrekken aan haar invloed.
Ons voornaamste probleem daarbij is dat God als onze Schepper, die van het goede, mooie houdt en van gerechtigheid en liefde, op een bepaalde dag rekenschap van ons zal eisen. Daarbij beoordeelt God niet alleen onze daden, maar vooral de houding van ons hart. En uiteindelijk falen we hier allemaal. Oppervlakkig gezien kunnen we best een correct leven leiden, maar God kijkt achter de schermen. Hij ziet de trots in onze harten die zelfs ten grondslag ligt aan onze vroomste daden, als wij een leven leiden zonder God. En Hij moet ons daarvoor veroordelen!
Wij verwachten van een rechter dat hij een rechtvaardig oordeel spreekt dat in verhouding staat tot de delicten die gepleegd werden. En omdat wij gezondigd hebben tegen Gods heilige en eeuwige maatstaf, verdienen wij niets anders dan het eeuwige wegnemen van Gods welwillende tegenwoordigheid. Deze toestand noemt de Bijbel de tweede dood of ook de hel.
Het Evangelie is een boodschap van hoop
Het goede nieuws van het Evangelie bestaat uit het feit dat God Zelf iets heeft gedaan waartoe wij, vanwege onze zonde, niet in staat waren. Hij herstelde de kapotte relatie tussen Hem en ons. Dat deed Hij door Jezus Christus.
Jezus sprak erover dat Hij als de Messias moest lijden en sterven en daarna weer op zou staan uit de doden. Zijn sterven en opstanding vormen nu de basis voor de verkondiging van het Evangelie. Het is een boodschap die de luisteraar oproept om te keren. Jezus maakt hier duidelijk dat het Evangelie voor de hele mensheid geldt, omdat iedereen de vergeving van zijn zonden nodig heeft.
Als rechtvaardige rechter moet God onze overtredingen bestraffen. Hij kan onze schuld niet gewoon door de vingers zien, zonder daarbij Zijn heilige karakter te schenden. Wij mensen hebben gebroken met God, wij verdienen Gods straf. Maar onze schuld ten opzichte van God is zo geweldig groot dat wij ze nooit af kunnen betalen. Daarom leert de Bijbel dat God Zelf in Jezus Christus mens werd, om Gods straf voor onze schuld op Zich te nemen. Het Nieuwe Testament zegt over Jezus:
“Hij [werd], net als wij, in elk opzicht op de proef gesteld, maar dan zonder te zondigen” (Hebreeën 4:15).
Als mens was Jezus blootgesteld aan alle zwaktes van het menselijke leven, maar in tegenstelling tot ons leefde Hij volkomen naar de maatstaven van God. Jezus was zo als wij eigenlijk zouden moeten zijn. En Hij was bereid om onze schuld voor God te betalen. Hij was bereid om Gods toorn voor onze zonden op Zich te nemen, zodat wij van God de vrijspraak ontvangen.
Paulus schrijft over de plaatsvervanging van Jezus:
“Ter wille van ons heeft God Hem die de zonde niet kende één gemaakt met de zonde, zodat wij in Hem rechtvaardig voor God konden worden” (2 Korinthe 5:21).
Maar dat was nog niet alles. Om het uiteindelijke bewijs te leveren dat Jezus inderdaad de beloofde Redder uit het Oude Testament was, die plaatsvervangend voor ons Gods toorn op zich nam, heeft God Jezus na drie dagen opgewekt uit de doden. Hierover schrijft de apostel Paulus in Romeinen 4:25:
“Jezus werd prijsgegeven om onze zonden en werd opgewekt omwille van onze rechtvaardiging.”
Het Evangelie is de boodschap van een nieuw leven
Het belangrijkste aan de boodschap van het Evangelie is dat wij door het werk van Jezus weer verzoend worden met God onze Schepper.
Het gaat er bij het Evangelie niet om dat wij gewoon moreel betere mensen worden. Nee. Het Evangelie is het goede nieuws dat iedereen, die zijn schuld voor God heeft ingezien en God in de Naam van Jezus om vergeving vraagt, nieuw leven van God ontvangt.
Deze vernieuwing van het leven beschrijft God in een beeld van een vernieuwd hart als Hij zegt:
“Ik zal u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in u uitstorten; Ik zal het stenen hart uit uw lichaam verwijderen en u een hart van vlees geven.” (Ezechiël 36:26).
Wij ontvangen een nieuw hart, dat wil zeggen een innerlijke instelling en overtuiging dat wij alleen in de relatie met God ware vreugde en echte vrede vinden.
De apostel Paulus heeft dit proces van bekering als volgt beschreven:
“Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.” (2 Korinthe 5:17)
Het Evangelie verwacht een persoonlijk antwoord
Uit hetgeen er tot nu toe werd gezegd, zou duidelijk moeten zijn dat je ten opzichte van het Evangelie niet neutraal kunt zijn. Je kunt het alleen maar aannemen of verwerpen. Daartussen ligt niets.
Het Evangelie roept je op tot een beslissing: Gods oordeel over je leven te erkennen en in de Naam van Jezus boete te doen over je leven tot nu toe. Het Evangelie roept je op om je vertrouwen alleen te stellen in Jezus Christus en God te vragen om het nieuwe leven, waarvan Hij beloofd heeft dat Hij het zal geven.
Jezus Christus zegt:
“Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid.” (Johannes 10:10)
Wellicht werkt de Geest van God nu aan je hart en leidt je tot het inzicht dat je in Christus moet geloven en God moet vragen om dit nieuwe leven.
Misschien was dit allemaal ook veel te nieuw voor je en zijn er nieuwe vragen ontstaan.
In beide gevallen zouden wij het fijn vinden om iets van je te horen. Aarzel niet om contact met ons op te nemen.
God zegene je!
Het team van de Stem Lektuurzending